ترجمه درس 1 عربی دوازدهم

پاسخ و معنی متن درس اول درس اول عربی دوازدهم این درس با عنوان **«الدِّينُ وَ التَّدَيُّنُ»** (دین و دینداری) به **فطری بودن دینداری در انسان** و هدف خداوند از ارسال پیامبران می‌پردازد. در ادامه، بخشی از داستان حضرت ابراهیم خلیل (ع) و مبارزه‌اش با بت‌پرستی را روایت می‌کند. ## ۱. فطری بودن دینداری **«التَّدَيُّنُ فِطْرِيٌّ فِي الإنسان. و التاريخ يقول لنا: لا شَعْبَ مِنْ شُعوبِ الْأَرْضِ إِلَّا وَ كانَ لَهُ دِينٌ وَ طَرِيقَةٌ لِلْعِبَادَةِ.»** * **ترجمه:** دینداری در انسان **فطری** است. [cite_start]و تاریخ به ما می‌گوید: هیچ ملتی از ملت‌های زمین نیست، مگر اینکه برایش **دین و روشی برای پرستش** وجود داشته است [cite: 1877, 1878][cite_start]. * **دلیل فطری بودن:** آثار باستانی، تمدن‌ها، کتیبه‌ها و مجسمه‌هایی که کشف شده‌اند، همگی **اهتمام انسان به دین** را تأیید می‌کنند و دلالت بر فطری بودن دینداری دارند[cite: 1879]. * **انحراف در عبادت:** اما با گذشت زمان، عبادت‌ها و مراسم دینی مردم **خرافی** بوده است؛ [cite_start]مانند **تعدد خدایان** و **تقدیم قربانی** به آن‌ها برای **کسب رضایت و دوری از شرشان** . ## ۲. حکمت ارسال انبیاء **«وَلَكِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمْ يَتْرُكِ النَّاسَ عَلَى هُذِهِ الْحَالَةِ... أَيَحْسَبُ الْإِنسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدى (القيامة: ٣٦) لِذَلِكَ أَرْسَلَ إِلَيْهِمُ الأنبياء لِيُبَيِّنوا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ وَ الدِّينَ الْحَقَّ.»** * **ترجمه:** ولی خداوند متعال مردم را بر این حال **رها نکرد**آیا انسان گمان می‌کند که **بیهوده و بی هدف** رها می‌شود؟ [cite_start]به همین دلیل، پیامبران را به سوی آن‌ها فرستاد تا **راه راست و دین حق** را بیان کنند ## ۳. داستان حضرت ابراهیم (ع) و بت‌شکن قرآن کریم ماجرای پیامبران و ستیزشان با قوم‌های کافر را بازگو کرده است.به عنوان مثال، **ابراهیم خلیل (ع)** تلاش کرد قومش را از **بت‌پرستی** نجات دهد. * **بت‌شکنی:** در یکی از جشن‌های قوم، وقتی مردم از شهر بیرون رفتند، ابراهیم تنها ماند. او **تبری** برداشت و تمام **بت‌های داخل معبد را شکست**، به جز **بت بزرگ**. [cite_start]سپس تبر را بر **شانهٔ** بت بزرگ آویزان کرد و معبد را ترک نمود[cite: 1891]. * **محاکمه:** وقتی مردم برگشتند، بت‌هایشان را **شکسته** دیدند و گمان بردند که کار ابراهیم است. [cite_start]او را برای **محاکمه** آوردند و پرسیدند: «آیا تو این کار را با خدایان ما کردی، ای ابراهیم [cite: 1893, 1894]؟» * **پاسخ هوشمندانه:** ابراهیم پاسخ داد: «چرا از من می‌پرسید؟! از **بت بزرگ** بپرسید.» * **نتیجه:** قوم شروع به **پچ‌پچ کردن** کردند: «همانا بت سخن نمی‌گوید، ابراهیم قصد **تمسخر** خدایان ما را دارددر این هنگام، گفتند: «او را **بسوزانید** و خدایان خود را **یاری کنید** [cite: 1897].» * **نجات الهی:** پس او را در آتش افکندند، اما خداوند او را از آتش **نجات داد**[cite: 1897].

پاسخ و معنی واژه نامه درس اول عربی دوازدهم این واژه‌نامه شامل کلمات کلیدی، افعال و اصطلاحاتی است که در متن درس **«الدِّينُ وَ التَّدَيُّنُ»** و داستان حضرت ابراهیم (ع) به کار رفته‌اند. | کلمهٔ عربی | معنی فارسی | نوع کلمه و توضیحات | | :---: | :---: | :--- | | **أَحْضَرَ** | آورد، حاضر کرد | فعل ماضی (باب إفعال) | | **أَقِمْ وَجْهَكَ** | روی بیاور | فعل امر (از ریشهٔ قام/يُقيمُ) | | **الْأَصْنَام** | بت‌ها | اسم جمع (مفرد: الصَّنَم) | | **الْقَرَابِين** | قربانی‌ها | اسم جمع (مفرد: الْقُرْبان) | | **الْكَتِف** / **الْكِثْف** | شانه | اسم (جمع: الْأَكْتَاف) | | **بَدَؤوا يَتَهَامَسُونَ** | شروع به پچ‌پچ کردند | فعل شروع (بَدَأَ) + مضارع (تَهَامَسَ: پچ‌پچ کرد) | | **الصِّرَاع** | کشمکش | مصدر (مترادف: النِّزَاع، متضاد: السِلْم) | | **التَّجَنُّب** | دوری کردن | مصدر (ماضی: تَجَنَّبَ) | | **عَلَّقَ** | آویخت | فعل ماضی (باب تفعیل) | | **حَرَّقَ** | سوزاند | فعل ماضی (باب تفعیل) | | **الْحَنِيف** | یکتاپرست | صفت | | **السُدَى** | بیهوده و پوچ | صفت | | **السِّيرَة** | روش و کردار، سرگذشت | اسم | | **الشَّعَائِر** | مراسم | اسم جمع | | **كَسَرَ** | شکست | فعل ماضی | | **النُّقُوش** | کنده‌کاری‌ها، نگاره‌ها | اسم جمع (مفرد: النَّقْش) | | **الْفَأْس** | تبر | اسم (جمع: الْفُؤُوس) | ---